१)
माणूस मेल्यावर पूर्ण होतो .
आपलं अपूर्णत्व घेवून .
आपल्याला भटकत ठेवतो
मुक्त करून .
त्यात आनद सापडला
कि
मी मुक्त आहे म्हणूनच तर
मी हरवलो आहे .
असा ग होतो
आणि तो जाणवला ,मानला ,समजला
कि ,
क्षण शांतता,
स्वतःच सापडण
इथेच ह्यामध्ये.
२)
मरण समोर दिसते
मनाची अधीरता शिगेला पोहचते.
हृदयाच्या कळा सुरु होतात .
डॉक्टरची वाट आपोआप बागेकडे जाते.
मागे पाहिलं की दिवस दिसतच नाहीत
काही आनंद शेवटात
स्वतःलाच शोधताना दिसतो .
कळा कळ्यांना शोधू लागतात
पानच फार दिसतात .
हिरवा शांत करतो .
कळा विरून जातात
अश्रुना वाट मोकळी मिळते
माणूस मेल्यावर पूर्ण होतो .
आपलं अपूर्णत्व घेवून .
आपल्याला भटकत ठेवतो
मुक्त करून .
त्यात आनद सापडला
कि
मी मुक्त आहे म्हणूनच तर
मी हरवलो आहे .
असा ग होतो
आणि तो जाणवला ,मानला ,समजला
कि ,
क्षण शांतता,
स्वतःच सापडण
इथेच ह्यामध्ये.
२)
मरण समोर दिसते
मनाची अधीरता शिगेला पोहचते.
हृदयाच्या कळा सुरु होतात .
डॉक्टरची वाट आपोआप बागेकडे जाते.
मागे पाहिलं की दिवस दिसतच नाहीत
काही आनंद शेवटात
स्वतःलाच शोधताना दिसतो .
कळा कळ्यांना शोधू लागतात
पानच फार दिसतात .
हिरवा शांत करतो .
कळा विरून जातात
अश्रुना वाट मोकळी मिळते
No comments:
Post a Comment